توسط پژوهشگران ایرانی صورت گرفت:
سنتز نانوذرات نقره با بهره گیری از عصاره دانه گیاه بارهنگ
مداربسته: پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بهره گیری از عصاره دانه گیاه بارهنگ و ارائه یک روش ایمن و سبز موفق به سنتز نانوذرات نقره شدند که از با کاربردترین نانوذرات فلزی است.
بحث استفاده از نانوذرات نقره در خیلی از تجهیزات زیست پزشکی امروزه مطرح است.
به گزارش روز دوشنبه ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، سعید یوسفی نژاد استادیار شیمی تجزیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره این طرح پژوهشی اظهار داشت: در سالهای اخیر به سبب کاربرد فراوان نانوذارت نقره، کوشش های زیادی برای ارائه راه کارهای موازی در سنتز این ترکیبات صورت گرفته است،
وی اضافه کرد: هدف در این طرح سنتز نانوذرات نقره با ارائه یک روش ایمن و اصطلاحاً سبز برای محیط زیست و ارزان بود، در روش پیشنهادی ما، از عصاره دانه گیاه بارهنگ بعنوان احیاکننده و پوشش دهنده استفاده شده است.
وی بیان کرد: بارهنگ یا پلانتاگو ماجور همان گونه که خود به سبب خواص درمانی زیادی که دارد معروف است، در طبیعت کشور ما نیز به وفور یافت می شود، مطالعات ما نشان داد نانوذرات نقره سنتزشده به روش سبز پیشنهادی، خاصیت ضدباکتری و ضدقارچی و همین طور خاصیت آنتی اکسیدانتی بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
این محقق تصریح کرد: جهان آینده کاربردهای بیش از پیش از نانو را تجربه خواهدنمود و همیشه یافتن راه کارهای جایگزین برای سنتز به روش در دسترس، موردتوجه محققین این حوزه بوده است، گیاه بارهنگ به سبب محتوای غنی از ترکیبات فنولی و آلکالوئیدی و خواص احیاکنندگی و آنتی اکسیدانتی، توانایی بالقوه در تولید نانوذرات فلزی همچون نقره را دارد، محتوای سبز ترکیبات به کاررفته، اهمیت آنرا در کاربردهای خاص در رابطه با انسان و مواجهه انسانی با آن دوچندان می کند.
یوسفی نژاد به خواص ویژه و چندگانه نانوذرات نقره اشاره نمود و اظهار داشت: «این نانوذرات چه به صورت خالص و چه به صورت ترکیبی و کامپوزیتی، از پرکاربردترین نانوذرات فلزی محسوب می شوند، به سبب این دامنه کاربرد گسترده، پیشنهاد روشی ارزان و ایمن و فاقد فرایندهای سمی می تواند سلامت در تولید و استفاده از آنها را افزایش دهد.
وی اشاره کرد: در بسیاری محصولات، از نانوذرات نقره استفاده می شود که همچون می توان به ساخت مرکب های دارای هدایت الکتریکی، تولید برخی خمیرها و فیلترهای با هدایت و پایداری بالا جهت استفاده در صنایع، پوشش ها و پارچه های ضدباکتری، سرامیک های ضدباکتری و پانسمان زخم اشاره نمود.
این استاد دانشگاه گفت: همین طور امروزه بحث استفاده از نانوذرات نقره در خیلی از تجهیزات زیست پزشکی مطرح است که با آزادکردن مقدار اندکی از یون های نقره به صورت پیوسته، از آلوده شدن این وسایل به باکتری ها، قارچ ها و حتی عفونت های ویروسی جلوگیری می کنند.
یوسفی نژاد اشاره کرد: از آنجائیکه روش های شیمیایی سنتز نانوذرات نقره موجب آلودگی های زیست محیطی می شوند و روش های فیزیکی به سبب نیاز به دستگاه های پیچیده روش های مقرون به صرفه نیستند در این پژوهش از روش سبز جهت سنتز نانوذرات استفاده شد که علاوه بر نیاز نداشتن به دستگاه های پیچیده و گرانقیمت در کمترین زمان ممکن و بدون ایجاد آلودگی زیست محیطی انجام شد.
وی افزود: با بهره گیری از دانه گیاه بارهنگ که گیاهی خودرو و در دسترس در تمامی کشورها است محصول موردنظر در ابعاد نانو تهیه می شود، دمای مورد استفاده در سنتز و مدت زمان واکنش نیز مقادیر معقول و به صرفه هستند و می توان از این روش برای تجاری سازی سنتز نانوذرات بهره برد.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره نتایج این طرح برای کشور اظهار داشت: از آنجائیکه گیاه بارهنگ به وفور در ایران رشد می کند دستیابی به آن راحت است، اصولاً یکی از مهم ترین مزایای سنتز سبز نانوذرات با بهره گیری از گیاهان، علاوه بر زیست سازگاری نسبی آنها، قابلیت سنتز آنها در مقیاس زیاد است و همچنین، به سبب عدم استفاده از عوامل کاهنده و پایدارکننده شیمیایی مجزا، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هم هستند،
یوسفی نژاد تصریح کرد: مطالعات ما روند تکرارپذیری را در سنتز نانوذرات نقره نشان داد که ما را امیدوار می کند تولید این نانوذرات در مقیاس نیمه صنعتی و حتی صنعتی امکان پذیر شود.
این پژوهشگر افزود: بارهنگ یا پلانتاگو ماجور گیاهی شناخته شده و دردسترس است. محتوای شیمیایی این ترکیب خواص بسیار خوبی در سنتز نانوذرات نشان میدهد اما به سبب تعدد پارامترهای تجربی سنتز باید توجه خاصی به بهینه سازی این پارامترها و احتمال برهمکنش آنها در حین بهینه سازی شود، همین طور به سبب اهمیت سنجش میزان یون های سمی جیوه در محیط های آبی، از محلول نانوذرات سنتزشده می توان بعنوان نانوسنسور سنجش جیوه استفاده نمود. همین طور ایده هایی را برای به کارگیری این نانومواد سنتزشده در تجهیزات حفاظت فردی، تحت مطالعه و آزمون داریم.
این پژوهش حاصل یک طرح دانشگاهی و با حمایت دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است.
همکاران این طرح دکتر سعید یوسفی نژاد استادیار شیمی تجزیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز / دانشکده بهداشت، غزل نیک آیین دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی شیراز/ دانشکده بهداشت بعنوان نویسنده اول مقاله منتشرشده، فائزه ثمری، استادیار گروه شیمی دانشگاه هرمزگان، سمانه رحمدل استادیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز/ دانشکده تغذیه و سعیده مهدوی نیا فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای هستند. این طرح در قالب مقاله ای با عنوان Central Composite Design for Optimizing the Biosynthesis of Silver Nanoparticles using Plantago major Extract and Investigating Antibacterial، Antifungal and Antioxidant Activity در مجله Scientific Reports ددر سال ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.
منبع: newcctv.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب