یافته ها نشان می دهد؛
كشف تاثیر تغییر تركیبات موجود در سلول مغز بر یادگیری و حافظه
مداربسته: محققین نشان داده اند كه مولكول های پروتئینی مغز بسته به جایگاهی كه دارند، در نرخ های متفاوتی تجزیه و جایگزین می شوند. این تغییرات امكان دارد برای توانایی یادگیری و شكل دهی حافظه مهم باشند.
به گزارش مداربسته به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، مطالعه ای جدید در eLife به چاپ رسیده است كه دیدگاه های ضروری را در مورد نحوه تغییر تركیبات موجود در مغز عرضه كرده است. این تغییرات امكان دارد برای توانایی ما در یادگیری و شكل دهی حافظه مهم باشند. در این میان ترن آور پروتئین ها نقش حیاتی را در فرایندهای مغزی بازی می كند.
این پروتئین ها كه در خیلی از عملكردهای مغزی نقش دارند باید از تعادل مناسبی برخوردار باشند و میزان پروتئین تولید و میزان پروتئینی كه تخریب می گردد همواره در توازن باشد.
تحت شرایط طبیعی، این ترن آور به صورت مدام بوده و تضمین می نماید كه پروتئین های صدمه دیده می توانند برداشته شده و با نمونه های طبیعی جایگزین می شوند. در مغز ترن آور پروتئین ها، بقای سیناپس های عصبی را تضمین می نماید و باعث می گردد كه آن منعطف باقی بمانند.
این پلاستیسیتی سیناپسی برای حفظ توانایی مغز در تشكیل شبكه های عصبی مهم هستند كه خود این شبكه های عصبی در تولید حافظه های جدیدی و یادگیری رفتارها و مهارت های جدید مهم هستند.
در مطالعه ای جدید محققین آلمانی در انستیتو ماكس پلانك براین باور هستند كه ترن آور پروتئینی در نقاط مختلف مغز متفاوت می باشد. برای نشان دادن این امر، محققین سلول های منطقه هیپوكامپ مغز را جداسازی كرده و كشت كردند.
آن ها آمینواسیدهای سلولی را به صورت ایزوتوپی نشان دار كردند تا نیمه عمر پروتئین ها را نشان دهند. این مطالعه نشان داد كه پروتئین های كه به صورت قوی نشان دار شده بودند، پروتئین هایی بودند كه تازه تولید شده بودند و آن هایی كه به صورت ضعیف نشان دار شده بودند آن هایی بودند كه در حال تجزیه شدن بودند.
محققین با استفاده از این رویكرد نشان دادند كه نیمه عمر پروتئین ها در مناطق مختلف مغز متفاوت می باشد و خود ترن آور پروتئینی هم در سلول های گلیالی در مقایسه با نورون ها بیشتر است.
این ترن آور در نواحی كه نسبت گلیا به نورون ها بیشتر بود هم متغیر بود. این مطالعه نشان داده است كه یك پروتئین یكسان در سلول های گلیایی یا نورونی ترن آور متفاوتی دارند. هدف بعدی تعیین این امر خواهد بود كه چگونه پلاستیسیتی عصبی می تواند پروتئوم (مجموعه پروتئین) مغزی را در پاسخ به محرك های مختلف تنظیم كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب