توسط نانو تیوب های كربن و ویتامین ای؛
طول عمر پروتز زانو و لگن افزایش یافت
مداربسته: پژوهشگر واحد علوم و تحقیقات موفق به افزایش خواص مكانیكی و طول عمر جز پلی اتیلنی با استفاده از تركیب همزمان نانو تیوب های كربن و ویتامین ای با پلیمر پلی اتیلن با وزن مولكولی بسیار بالا شد.
به گزارش مداربسته به نقل از واحد علوم و تحقیقات، محسن فكوری پژوهشگر واحد علوم و تحقیقات اظهار داشت: نرخ استفاده از پروتزهای زانو و لگن در چندین سال قبل به سرعت در حال افزایش می باشد. عمل تعویض مفاصل با هدف كاهش درد، بازیابی حركتی و برگشت عملكرد عادی مفصل انجام می گیرد.
وی اضافه كرد: در این عمل ها محدودیت طول عمر پروتز وجود دارد كه طول عمر این پروتزها معمولا بین ۱۰ تا ۱۵ سال است و این محدودیت در افراد جوان تر بسیار نگران كننده بوده چراكه بیمار مجبور به انجام عمل دوم می گردد و این مورد عوارض جانبی بسیاری دارد.
این محقق تصریح كرد: استفاده از پلیمر پلی اتیلن با وزن مولكولی بسیار بالا برای ساخت پروتزهای تعویض مفاصل دارای سابقه ای ۵۰ ساله است. با وجود اینكه این پلیمر دارای خواص فیزیكی و شیمیایی بسیار برجسته ای است اما طول عمر محدودی دارد. برای بهبود خواص این پلی اتیلن روش های مختلفی مانند تولید پیوند عرضی و استفاده از تقویت كننده ها وجود دارد.
فكوری تصریح كرد: در این تحقیق از تقویت كننده ها به خصوص نانوتیوب های كربنی چند دیواره و ویتامین E به صورت همزمان برای بهبود خواص مكانیكی و زیست سازگاری و در نتیجه افزایش طول عمر پروتزها استفاده شد.
وی عنوان كرد: همینطور استفاده از تقویت كننده ها محدودیت های زیادی دارد ازاین رو به هر میزان نمی توان از این تقویت كننده ها در ساخت پروتزها استفاده كرد، همینطور فرآیند ساخت و شكل دهی این پروتزها بسیار پیچیده و دشوار می باشد.
این محقق تصریح كرد: در این تحقیق مدول الاستیك كامپوزیت حاصله كاهش پیدا كرده و كاملا آب گریز شده است.
فكوری اظهار داشت: همینطور در دماهای بالا مقاومت حرارتی بسیار خوبی از خود نشان داد و كاملا از نظر آزمایشگاهی زیست سازگار بود ازاین رو با عنایت به این نتایج، استفاده همزمان از دو افزودنی نانو تیوب های كربن و ویتامین E می تواند به افزایش طول عمر این پروتزها منجر شود.
تحقیق «تاثیر اختلاط ویتامین E و نانو تیوب های كربنی چند دیواره بر خواص مكانیكی و زیست سازگاری كامپوزیت زمینه پلی اتیلن با وزن مولكولی بسیار بالا» در قالب رساله دانشجوی كارشناسی ارشد رشته مهندسی پزشكی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی به راهنمایی دكتر محمدتقی خراسانی و دكتر مهدی كمالی دولت آبادی انجام شده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب