ماموریت جسورانه ناسا برای نجات تلسکوپ فضایی از سقوط کنترل نشده
مداربسته: ناسا ماموریت جسورانه ای را برای نجات تلسکوپ فضایی از سقوط کنترل نشده شروع می کند.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - یک تلسکوپ ناسا در مدار زمین به آرامی درحال سقوط به زمین است و احتمال ۹۰٪ برای ورود مجدد کنترل نشده به جو تا انتهای سال ۲۰۲۶ وجود دارد.
برای پیشگیری از این خطر و افزایش طول عمر رصدخانه، ناسا یک استارتاپ پرواز فضایی مستقر در آریزونا را برای انجام یک مأموریت نجات جسورانه مأمور کرده است.
شرکت فناوری های فضایی کاتالیزور مستقر در فلگستف، ۳۰ میلیون دلار کمک مالی از ناسا دریافت کرد تا مدار رصدخانه سوئیفت، که با نام مأموریت اندازه گیری انفجار پرتو گامای سوئیفت (SIM) هم شناخته می شود، را افزایش دهد.
این شرکت درحال توسعه فضاپیمایی به نام LINK است که برای اتصال خودکار به رصدخانه سوئیفت و انتقال آن به مداری پایدارتر طراحی شده است.
کاتالیست کمتر از هشت ماه فرصت دارد تا فضاپیمای نجات خویش را پرتاب کند و مهلت پرتاب آن ژوئن ۲۰۲۶ است. در کمال تعجب، این شرکت روز چهارشنبه اعلام نمود که در نظر دارد این مأموریت را با بهره گیری از موشکی که از یک هواپیما پرتاب می شود، انجام دهد.
رصدخانه سویفت در سال ۲۰۰۴ برای رصد انفجار های پرتو گاما، شدیدترین انفجار ها در جهان شناخته شده، به فضا پرتاب شد. این رصدخانه در طول دو دهه حضور در مدار پایین زمین، کم کم ارتفاع خویش را از دست داده است، همانطور که برای همه ماهواره ها اتفاق می افتد. با این وجود، افزایش اخیر فعالیتهای خورشیدی، این فروپاشی مداری را با سرعت نگران کننده ای سرعت بخشیده است.
تا اواسط سال ۲۰۲۶، ۵۰٪ احتمال دارد که این رصدخانه باردیگر به صورت غیرقابل کنترل وارد جو شود، احتمالی که تا انتهای سال ۲۰۲۷ به ۹۰٪ می رسد.
در حالیکه این رصدخانه بدون ایجاد تهدیدی برای افراد یا اموال، کاملا در جو متلاشی خواهد شد، ناسا و کاتالیست امیدوارند عمر عملیاتی آنرا بالا برند.
کاتالیست موشک پگاسوس نورثروپ گرومن را برای این مأموریت برگزید. پگاسوس یک موشک هواپرتاب است که از هواپیما در ارتفاع ۴۰۰۰۰ پایی رها می شود، سپس پیش از روشن شدن موتور آن و صعود به مدار، به مدت پنج ثانیه پایین می آید.
پگاسوس با ظهور موشک های زمینی ارزان تر، شاهد کاهش محبوبیت خود بوده است و مأموریت کاتالیست نخستین پرواز آن از سال ۲۰۲۱ خواهد بود. این شرکت ادعا می کند که «پگاسوس تنها سیستمی است که می تواند همزمان الزامات مداری، برنامه ریزی و بودجه را برآورده کند.»
سوئیفت با شیب ۲۰.۶ درجه به دور زمین می چرخد تا از ناهنجاری اقیانوس اطلس جنوبی - منطقه ای با ضعف در میدان مغناطیسی زمین که ماهواره ها را در معرض سطوح بالاتری از تابش قرار می دهد - اجتناب کند. این مدار خاص نیاز به مقدار زیادی سوخت برای رسیدن از سکو های زمینی معمولی دارد.
پگاسوس با طراحی پرتاب هوایی خود بر این مانع غلبه می کند و به عنوان یک وسیله نقلیه اثبات شده، در مدت زمان کوتاهی آماده پرتاب است.
بعد از استقرار فضاپیمای LINK، مجموعه ای از مانور های دقیق را برای نزدیک شدن به سوئیفت انجام خواهد داد. از آنجا که رصدخانه فاقد دریچه های جذب است، لینک از یک مکانیزم رباتیک برای اتصال به بخشی از بدنه ماهواره و تنظیم مدار آن استفاده خواهدنمود.
منبع: گیزمودو
حرف آخر اینکه
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - یک تلسکوپ ناسا در مدار زمین به آرامی در حال سقوط به زمین است و احتمال ۹۰٪ برای ورود مجدد کنترل نشده به جو تا انتهای سال ۲۰۲۶ وجود دارد.
برای پیش گیری از این خطر و افزایش طول عمر رصدخانه، ناسا یک استارتاپ پرواز فضایی مستقر در آریزونا را برای انجام یک مأموریت نجات جسورانه مأمور کرده است.
شرکت فناوری های فضایی کاتالیزور مستقر در فلگستف، ۳۰ میلیون دلار کمک مالی از ناسا دریافت کرد تا مدار رصدخانه سوئیفت، که با نام مأموریت اندازه گیری انفجار پرتو گامای سوئیفت (SIM) هم شناخته می شود، را افزایش دهد.
این شرکت در حال توسعه فضاپیمایی به نام LINK است که برای اتصال خودکار به رصدخانه سوئیفت و انتقال آن به مداری پایدارتر طراحی شده است.
کاتالیست کمتر از هشت ماه فرصت دارد تا فضاپیمای نجات خود را پرتاب کند و مهلت پرتاب آن ژوئن ۲۰۲۶ است. این شرکت ادعا می کند که پگاسوس تنها سیستمی است که می تواند همزمان الزامات مداری، برنامه ریزی و بودجه را برآورده کند.
منبع: newcctv.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب