شرایط گرانش صفر در فضا باعث پیشرفت تحقیقات سلول های بنیادی می شود
محققان می گویند: شرایط گرانش صفر در فضا ممکن است کلید تولید دسته های بزرگ سلول های بنیادی برای تحقیقات پزشکی و درمان بیماری های مختلف روی زمین باشد.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، در مقاله ای که در نشریه Stem Cell Reports انتشار یافته، آمده است تولید زیستی نوعی از سلول های بنیادی که از مواد بیولوژیکی مانند میکروب ها برای تولید مواد و بیومواد مناسب برای کاربردهای پیش بالینی، بالینی و درمانی استفاده می نماید، می تواند در شرایط ریزگرانش موثرتر باشد.
شرکت کنندگان در «سمپوزیوم زیست ساخت در فضا ۲۰۲۰» در اوایل این ماه بیشتر از ۵۰ فرصت تجاری بالقوه را برای انجام کار تولید زیستی در فضا شناسایی نمودند. به قول نویسندگان این مقاله، امیدوارکننده ترین آنها شامل مدل سازی بیماری، ساخت زیستی و محصولات مشتق شده از سلول های بنیادی است.
«آرون شارما» یکی از نویسندگان این مقاله و یک زیست شناس سلول های بنیادی در مرکز پزشکی سیدرز ساینای در لس آنجلس اظهار داشت: متوجه شدیم که پرواز فضایی و ریزگرانش مکان مطلوبی برای تولید زیستی است؛ چونکه تعدادی خواص بسیار ویژه به بافت های بیولوژیکی و فرآیندهای بیولوژیکی می دهد که می تواند به تولید انبوه سلول ها یا سایر محصولات بگونه ای کمک نماید که شما روی زمین قادر به انجام آن نباشید.
وی اضافه کرد: در دو دهه گذشته شاهد پیشرفت های قابل ملاحظه ای در پزشکی احیا کننده و پیشرفت تصاعدی در فناوری های فضایی بوده ایم که فرصت های جدیدی را برای دسترسی و تجاری سازی فضا فراهم می آورد.
به گفته محققان، مدل سازی بیماری توسط محققان برای مطالعه بیماری ها و درمان های بالقوه با تکثیر ساختارهای کامل با استفاده از سلول های بنیادی، ارگانوئیدها یا سایر بافت ها انجام می شود. ارگانوئیدها ساختارهای مینیاتوری و سه بعدی هستند که از سلول های بنیادی انسان که شبیه به بافت انسان هستند، رشد می کنند.
محققان دریافته اند زمانی که بدن برای مدت طولانی در معرض شرایط کم گرانش قرار می گیرد، از دست دادن استخوان و پیری سریع تر را تجربه می کند. با توسعه مدلهای بیماری بر طبق این روند پیری شتابان، دانشمندان می توانند مکانیسم های فرایند پیری و پیشرفت بیماری را بهتر درک کنند.
شارما می گوید: این کار نه تنها می تواند به فضانوردان کمک نماید، بلکه می تواند به ساخت ساختارهای استخوانی یا عضله های اسکلتی منجر شود که می تواند برای بیماری هایی مانند پوکی استخوان و سایر اشکال تسریع پیری استخوان و تحلیل عضلانی که مردم روی زمین تجربه می کنند، اعمال شود.
وی و همکارانش گفتند که بیوفبریکاسیون یا تولید زیستی، همچون چاپ سه بعدی، از فرآیندهای تولید برای تولید موادی مانند بافت ها و اندام ها استفاده می نماید، اما در زمین، چگالی ناشی از گرانش، گسترش و رشد سلول ها را دشوار می کند.
با این حال، به واسطه نبود گرانش و چگالی در فضا، محققان ابراز امیدواری کردند که بتوانند از چاپ سه بعدی برای ایجاد ارگانوئیدها یا بافت های قلبی بگونه ای استفاده کنند که قابل تکرار در زمین نباشد.
در همین حال، درک بعضی از اثرات پرواز فضایی بر سلول های بنیادی به صورت بالقوه می تواند به ابداع راه های بهتری برای تولید تعداد زیادی سلول در غیاب گرانش منجر شود.
شارما و همکارانش از سیدرز ساینای در اوایل سال ۲۰۲۲ همراه با ناسا و یک پیمانکار خصوصی به نام Space Tango، سلول های بنیادی را به فضا می فرستند تا آزمایش نمایند که آیا امکان تولید دسته های بزرگ در یک محیط با جاذبه کم وجود دارد یا خیر.
وی اظهار داشت: در حالیکه هنوز در مرحله اکتشافی بعضی از این تحقیقات هستیم، این دیگر در حوزه علمی تخیلی نیست. طی پنج سال آینده، امکان دارد سناریویی را ببینیم که در آن سلول ها یا بافت هایی را میتوان به روشی ساخت که به آسانی روی زمین امکان پذیر نیست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب